دلم هزار تکه است برای هزار حرف نگفته...

هزار فریاد فرو خورده...

هزار شعر نگفته...هزار راه نرفته...

شیون حرف هایم به زاری  ِ زخم هایم نمیرسد...

اما دلم خوش است که تو میدانی چقدر زخم هایم را پنهان کردم ...

و آرام دست به دیوار گرفتم و برخواستم...

چقدر دردهای ناگفته ام را روی هم ریختم تا ناله زدم:قربان درد دلت بی بی زهرا...

مهربان ای مادر ِ من...مهربان ای مادر ِ من...

******

مضطرنوشت:**اغیثینی یا مولاتی...تو دریای کراماتی...

**مرا در لحظه ی آخر شفاعت کن...شفاعت کن...شفاعت کن...

**بی مادری بد دردی ست...نوشتنت که نمی آید هیچ...نفس کشیدنت هم...

**اوایل در هبوط خویش گرفتار مانده ام...حالا در سقوط خویش حیران...

**شهدا العفـــــــو...